To nie ja skradłem show

performance
2023

W języku migowym całe ciało od pasa w górę pełni funkcje artykulacyjne. Obok znaków artykułowanych dłońmi równie ważne są sygnały niemanualne nierzadko odpowiadające za warstwę gramatyczną w języku migowym. Środowisko artystyczne widzi znak migowy bardziej jako środek wyrazu niż element gramatyczny. Nieznajomość języka migowego sprawia, że słysząca i oglądająca sztukę z użyciem języka migowego publiczność nadaje migającym i wyrażającym ciałom własne sensy i przejmuje władzę nad obrazami. Nie słucha głosu performera, lecz zwraca uwagę na sposób jego wypowiedzi. Z nieświadomości czyni z człowieka obiekt podglądactwa albo postać memiczną. W „To nie ja skradłem show” ciało staje się sceną, na której rozgrywa się widowisko, w którym „migający” performer przyjmuje rolę obiektu artystycznego, na którym „przyjemnie zawiesić wzrok”. To podglądanie i bycie źródłem przyjemności jest punktem wyjścia dla twórcy, który odsłania przed oglądającymi popędowy charakter ich wzrokowych reakcji i uświadamia, że sami mogą być także tak oglądani przez innych. Daniel Kotowski podobnie jak w innych swoich performansach odsłania przed widzami i widzkami ukryte zasady łączących nas relacji.

performans: Daniel Kotowski
kostium: Wisła Nicieja
wideo: Wojciech Kaniewski

projekt zrealizowany w ramach programu Pokaż język organizowanego przez Centrum Sztuki Włączającej

Wydarzenie odbyło się w ramach projektu „Złota wyspa” Pawła Althamera, którego kuratorką jest Joanna Kordjak, a instytucjami partnerskimi Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Muzeum Warszawskiej Pragi oraz Miejski Ogród Zoologiczny w Warszawie.

fot. Alicja Szulc